Nie tak panowie, nie tak!

LKS Nowa Jastrząbka – TUCHOVIA Tuchów 2:2 (0:2)

Bramki: 0:1 Barwacz 7, 0:2 Halagarda 36, 1:2 Pytel 59, 2:2 Chrobak 65.
Żółte kartki: Mateusz Baruch, Chrobak, Janus, Płaczek – Stańczyk.
Sędziował: Dariusz Tutko (Gorlice).
Widzów: 150.

JASTRZĄBKA: Kasprzyk (46 Cichy) – Flasiński, B. Krużel, Tubek, Janus – Szatko, Mateusz Baruch, Krauze (82 Chudyba), Płaczek – Pytel (89 Kozioł), Chrobak.

TUCHOVIA: Żydowski – Stańczyk, Sobyra (71 Różycki), Niewola, Jamka – Baran (65 Rąpała), Barwacz, Kuboń, Żaba (80 Hudyka) – D.Bielak (71 Gierałt), Halagarda.

Masakra! Dziś zdobyliśmy mistrzostwo świata w traceniu punktów. Obyśmy na koniec sezonu nie płakali.

Każdy kto powiedziałby po pierwszej połowie, że Tuchovia nie wygra tego meczu zostałby wyśmiany. Nawet miejscowi kibice psioczyli na swoich zawodników i doceniali siłę naszego zespołu mówiąc krótko, że nie mają dziś szans z Tuchovią. A jednak stał się cud.

Początek meczu wręcz wymarzony dla nas, gdyż już w 7 minucie obejmujemy prowadzenie. Dokładne dośrodkowanie Bielaka z rzutu wolnego zamyka na 6 metrze Barwacz i końcówką buta posyła piłkę obok zaskoczonego Kasprzyka. Zdobyta bramka dodaje nam skrzydeł i nie podzielnie panujemy na boisku. Po kwadransie gry strzał Bielaka ląduję nad bramką. Halagarda i Bielak co chwilę sieją niepokój w szeregach gospodarzy jednak brakuję ostatniego dobrego podania, aby podwyższyć prowadzenie. W między czasie w 22 minucie po przypadkowym odbiciu piłki w naszym polu karnym strzał jednego z gospodarzy mija o metr słupek. Tuchovia w odpowiedzi zdobywa drugą bramkę. Szybka akcja całego zespołu w końcu piłka trafia do Żaby, który przy linii końcowej ogrywa rywala i wystawia Halagardzie piłkę na 5 metr, a Bartek takiej okazji nie marnuje. Minutę później znać o sobie dał Chrobak, który w sytuacji sam na sam strzela w boczną siatkę. Po pierwszej połowie w pełni zasłużenie prowadzimy grając bardziej zespołowo niż rywale.

Druga połowa także zaczyna się od naszego mocnego akcentu. W 54 min powinno być 0:3, bardzo aktywny tego dnia Bielak po podaniu Halagardy wychodzi na spotkanie sam na sam z Cichym – który zmienił Kasprzyka – prawie od połowy boiska. Na 16 metrze Daniel decyduje się na loba, który przechodzi pół metra obok słupka. Nie wykorzystana sytuacja jeszcze bardziej go mobilizuje i stara się zdobyć bramkę w 61 oraz 66 minucie jego uderzenia z dystansu mijają jednak bramkę.
W między czasie w 59 minucie Jastrząbka zmniejsza straty. Z rzutu wolnego z boku pola karnego piłkę wrzucił Krauze, a na długim słupku strzałem głową z 5 metrów bramkę zdobywa Pytel. Sześć minut później mamy już remis. W środku pola dochodzi do dwóch przebitek po których na boisku leżało kilku zawodników w końcu do piłki dochodzi Chrobak, który wpada w pole karne, gdzie powstrzymuje go Jamka blokując piłkę ciałem. Napastnik gospodarzy zdecydowanie przepycha Krzyśka pomagając sobie przy tym rękami, zabiera mu piłkę następnie sadza na ziemię naszego golkipera i zdobywa bramkę. Sędzia nie dopatrzył się faulu na Jamce z czym nie mogli pogodzić się nasi zawodnicy.

Po mimo tych przeciwności powinniśmy byli skarcić gospodarzy kilka minut później. Wejście smoka mógł zaliczyć Gierałt, który w pierwszym kontakcie z piłką popędził na bramkę Cichego sam na sam z połowy boiska. Nasz napastnik tak długo zastanawiał się nad rozwiązaniem sytuacji, że w końcu został „wygoniony” przez golkipera do boku pola karnego, a jego strzał odbity na rzut rożny. Od tego momentu zaczęła się kopanina, a nie gra w piłkę nożną. Obydwie drużyny zapomniały o jakiejkolwiek taktyce i non stop sunęły frontalne ataki na jedną i drugą bramką. Więcej okazji miała Tuchovia, ale dwa strzały Rąpały poszybowały nad poprzeczką, uderzenie Stańczyka ofiarnie zablokował obrońca gospodarzy. W 90 minucie okazję miał Chrobak, ale naciskany przez Różyckiego uderzył z 5 metrów w boczną siatkę. Jeszcze w doliczonym czasie piękną paradą popisuje się Cichy odbijając piłkę lecącą w okienko po uderzeniu Niewoli.

Po chwili sędzia kończy ten szalony mecz. Szkoda trzech punktów, bo na dole tabeli zaczynają się dziać cuda i nie ma miejsca już na błędy. Musimy wygrać dwa ostatnie spotkania, aby być pewnym czwartoligowego bytu.